Είναι καλό να καθόμαστε και να μελετούμε την ζωή του Χριστού, η οποία είναι πρότυπο της ζωής κάθε ανθρώπου. Και όταν μας πιάνουν τα νεύρα και οι θυμοί, για να βρούμε τάχα το δίκαιο μας, την αξιοπρέπεια μας, ασχέτως αν δεν αντιλαμβανόμαστε τα άλλα που κάνουμε, γινόμαστε γελοίοι και εξευτελιζομαστε.
Όταν μελετούμε την ζωή του Χριστού, πρέπει να βάλουμε τον εαυτό μας εκεί μπροστά και να βλέπουμε πώς ενήργησε ο Χριστός. Τώρα εσύ φωνάζεις και διαμαρτύρεσαι. Πάρε τον εαυτό σου τον οργίλο και τον έξω φρενών και βάλε τον κάτω και δίκασε τον, έχοντας μπροστά σου τον Χριστό.
Μας έλεγε ο Γέροντας μας όταν θυμώναμε και ζητούσαμε τα "δίκαια" μας :
" Άκουσε! Εγώ δεν θα σου πω κάτι , πήγαινε εκεί και πες τα στον Χριστό, κι αν σε δικαιώσει, έχεις δίκαιο. Αν έχεις μούτρα πήγαινε στον Εσταυρωμένο Χριστό και πες του πως θίχτηκε η αξιοπρέπεια σου, ότι σε αδίκησαν , σε συκοφάντησαν, σε περιφρόνησαν".
Τί να σου πει ο Χριστός; Λες στον Χριστό αυτά τα πράγματα, ο οποίος υπέστη πρώτος όλα αυτά, δίκαιος ων και αναμάρτητος. Εμείς έχουμε και αμαρτίες και πάθη και ίσως καλά μας κάνουν οι άλλοι, γιατί και εμείς τα κάναμε σε άλλους επανειλημμένα. Δεν μπορεί να πει κάποιος ότι δεν αδίκησε κάποιον άνθρωπο ή δεν πίκρανε, δεν πρόσβαλε ή δεν περιφρόνησε άλλον άνθρωπο...
